قندخون بالا به کدام اندام‌ها صدمه می زند/ علامت ابتلا به دیابت – غروب شهر

به نقل از خبرگزاری مهر، هادی شهراد بجستانی، در گفتگو با رادیو سلامت با گفتن این که دیابت به دو دسته نوع یک و دو تقسیم می‌بشود، افزود: دیابت نوع یک از نوزادی تا ۳۵ سالگی شیوع دارد، اما زیاد تر در دوران بلوغ مشاهده می‌بشود و ۱۰ درصد از موارد را شامل می‌بشود.

وی با گفتن این که انسولین دروازه ورود قند به داخل سلول است، اصرار کرد: در دیابت نوع یک به علت مسائل ایمنی، سلول‌های بتای لوزالمعده که مولد انسولین می باشند از بین می‌روال که این نوشته با انسولین کنترل می‌بشود؛ اما در دیابت نوع دو، سلول‌های لوزالمعده تشکیل کننده انسولین، کم می باشند و یا انسولینِ ترشح شده برای بدن کافی نیست.

بجستانی با گفتن این که اگر مقدار انسولین با قندخون فرد همخوانی نداشته باشد با مصرف دارو مشکل حل می‌بشود، در ادامه گفت: قندخون در زمان ناشتا – بیشتر از هشت ساعت ناشتایی – باید زیر ۱۰۰ میلی گرم در دسی لیتر باشد. اگر مقدار آن بین ۱۰۰ تا ۱۳۵ میلی گرم در دسی لیتر باشد فرد را پیش دیابت و اگر قند بالای ۱۳۶ باشد فرد را مبتلا به دیابت برداشت می‌کنیم.

وی با اصرار بر این که افراد پرخطر سپس از ۴۰ سالگی باید هر سال قندخون خود را کنترل کنند، او گفت: افراد عادی جامعه، هر سه سال یک بار باید آزمایش قندخون را انجام بدهند. چاقی، اضافه وزن، سابقه فامیلی و دیابت در بارداری از عوامل خطر آن محسوب می‌بشود.

بجستانی با گفتن این که برخی افراد به به دیابت و عوارض دیابت کنترل نشده بی دقت می باشند، اصرار کرد: بی توجهی به درمان دیابت علتِ رسوب قند در عروق می‌بشود. کلیه، چشم، پا، قلب و عروق تحت تأثیر قندخون بالا صدمه می‌بینند. قندخونِ بالا، باید پایین بیاید تا در جدار عروق رسوب نکند.

این فوق تخصص غدد و متابولیسم، با اصرار بر این که بیماران دیابتی باید از مقدار قندخون نرمال آگاهی داشته باشند، اظهار داشت: افراد مبتلا به دیابت باید تحت نظر پزشک جدول‌هایی تهیه کنند که این جدول، جدولِ قند نام دارد و به طور هفتگی یا ماهانه قندخون خودشان را چک و در آن قید کنند تا زمان مراجعه به پزشک، جدول را همراه داشته باشند.