[ad_1]
عضو هیئت مدیره نصر تهران باور دارد موضوعاتی همانند راه اندازی اتحادیه همکاریهای دیجیتال، جهت وجود در تعامل های بینالمللی شده که کمترین دستاورد آن، یادگیری و رشد است. جامهبزرگ پافشاری کرد در صورت از بین بردن مانع ها حاضر، تشکیل ظرفیتهای حقوقی همکاریهای چندجانبه، عرصه ساز ساخت بازارهای بینالمللی و بازیگران توانمند و نقل در این بازارها خواهد شد.
مدیرعامل شرکت فناپ در اواخر مهرماه در نمایشگاه جیتکس، مطرح شکلگیری «اتحادیه همکاریهای دیجیتال خاورمیانه» را نقل کرد. «شهاب جوانمردی» از تلاش اتاق بازرگانی تهران، بهگفتن پاویون قوی قسمت خصوصی، برای شکلگیری این اتحاد و همکاری استراتژیک بین اتاقهای مشترک کشورهای منطقه خبر داد.
اما چه موانعی بر سراه راه اندازی این چنین اتحادیهای است و دستاوردهای آن برای صنعت ICT ایران چیست؟ «کیوان جامهبزرگ»، عضو هیئت مدیره سازمان نظام صنفی رایانهای تهران در این باره به دیجیاتو او گفت:
«هیچ صنعتی از جمله ICT نمیتواند با اتکا صرف به بازار داخلی، رشد کیفی در تراز بینالمللی داشته باشد. فرایند رشد حاصل تلاش و بازخورد است و رقابت با آنانکه از بازارهای بینالمللی بازخورد میگیرند برای بازیگران کوچک داخلی غیرممکن است. لذا کمترین دستاورد وجود در تعامل های بینالمللی، یادگیری و رشد است.»
او با پافشاری بر این که تحریم حتماً و قطعاً یک مانع بزرگ است، اظهار داشت: «هنگامی حتی افتتاح حساب بانکی برای اشخاص حقیقی و حقوقی در تعداد بسیاری از کشورها برای ایرانیان غیرممکن است، تعامل های تجاری هم عقیم و محدود خواهند می بود.»
جامهبزرگ معتقد است اگر قسمت خصوصی تراز خود را بینالمللی نکند، نمیتواند در تعامل های بینالمللی نقشآفرینی کند: «رسیدن به استانداردهای بینالمللی هم از حیث کیفیت و کمیت محصولات و هم پروتکلها و ساختار و سازمان شرکتی پیشنیاز قطعی وجود اثربخش و کارآمد در مناسبت بینالمللی است.»
اما در این چنین شرایطی، دولت چطور میتواند در پیشبرد این چنین همکاریهای نقشآفرینی کرده و به قسمت خصوصی پشتیبانی کند؟ عضو هیئت مدیره نصر تهران در جواب به این سوال دیجیاتو او گفت:
«دولت میبایست بزرگترین حمایتکننده و بزرگترین خریدار محصولات قسمت خصوصی باشد. توانایی کشورهای غربی سپس از جنگ جهانی دوم و شرقیها از دهه ۹۰ به این سو نشان داده بدون یک دولت گسترشگرای باهوش و حمایتکنندهِ قسمت خصوصی، هیچ کار بزرگ فناورانه یا تجاری نه در داخل و نه در خارج از مرزهای سیاسی سرزمین به سرانجام نخواهد رسید.»
او پافشاری کرد حمایتبا پولپاشی و رانت متفاوت است: «خرید محصولاتی که تا این مدت بازارهای بزرگی ندارند و منفعت گیری از آنها توأم با ریسک است (ریسکی که بازار تحمل نمیکند) بزرگترین حمایتدولت از قسمت خصوصیِ در حال رشد است.»
جامهبزرگ باور دارد ابزارهایی همانند اعطای وام کممنفعت و نه معافیت مالیاتی و امثالهم که بر ورودی صنایع تمرکز دارند و نه خروجی آنها، کم تاثییر و رانتافزاست که برای دولت هم سودی ندارد.
وی باور دارد اگر مانع ها پیشحرف های برداشته بشود، تشکیل ظرفیتهای حقوقی همکاریهای چندجانبه، عرصه ساز ساخت بازارهای بینالمللی و بازیگران توانمند و نقل در این بازارها خواهد شد.
[ad_2]
منبع