بی‌خوابی خطر زوال عقل را افزایش می دهد – غروب شهر

به نقل از خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، محققان گزارش دادند که سالمندان مبتلا به بی‌خوابی مزمن امکان پذیر با افزایش سن، افت سریع‌تری در حافظه و توانایی‌های تفکر خود توانایی کنند.

این مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به بی‌خوابی مزمن در قیاس با افرادی که خواب بهتری دارند، ۴۰٪ زیاد تر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل یا افت توانایی‌های شناختی خود قرار دارند.

محققان انها گفتند که این شرایط معادل ۳.۵ سال پیری زیاد تر مغز است.

دکتر «دیه‌گو کاروالیو»، متخصص طب خواب در کلینیک مایو در روچستر مینه‌سوتا، او گفت: «بی‌خوابی فقط بر حس شما در روز سپس تأثیر نمی‌گذارد بلکه امکان پذیر به مرور زمان بر سلامت مغز نیز تأثیر بگذارد.»

وی در یک بیانیه خبری او گفت: «ما ناظر افت سریع تر توانایی‌های فکری و تغییرات در مغز بودیم که مشخص می کند بی‌خوابی مزمن می‌تواند یک نشانه هشدار اولیه یا حتی عاملی در مشکلات شناختی آینده باشد.»

برای مطالعه تازه، محققان بیشتر از پنج سال ۲۷۵۰ سالمند (میانگین سنی ۷۰ سال) را که همه آنها از سلامت مغزی خوبی برخوردار بودند، پیگیری کردند.

نزدیک به ۱۶٪ از شرکت‌کنندگان بی‌خوابی مزمن داشتند که به طور مشکل در به خواب رفتن حداقل سه روز در هفته به زمان سه ماه یا زیاد تر تعریف شد.

شرکت‌کنندگان هر سال در آزمون‌های تفکر و حافظه شرکت می‌کردند. برخی نیز اسکن مغزی انجام می‌دادند تا نشانه‌های پیری مغز، از جمله بافت مغزی صدمه‌دیده و پلاک‌های سمی آمیلوئید بتا، بازدید شود.

نتایج مشخص می کند که نزدیک به ۱۴٪ از افراد مبتلا به بی‌خوابی مزمن، در قیاس با ۱۰٪ از افراد بدون بی‌خوابی، دچار اختلال شناختی خفیف یا زوال عقل شدند.

به طور کلی، بعد از در نظر گرفتن دیگر عوامل خطر، افراد مبتلا به بی‌خوابی ۴۰٪ زیاد تر در معرض ابتلا به زوال عقل بودند.

محققان انها گفتند که اثرات خواب نامناسب از همان ابتدای مطالعه قابل دقت می بود.

این مطالعه نشان داد افرادی که گزارش دادند کمتر از حد معمول می‌خوابند، زیاد تر گمان دارد که نمرات آزمون شناختی پایین‌تری کسب کنند و زیاد تر گمان دارد که بافت مغزی صدمه‌دیده و پلاک‌های آمیلوئیدی داشته باشند.

در واقع، محققان انها گفتند که تأثیر خواب نامناسب بر پلاک‌های آمیلوئید- که از نشانه‌های بیماری زوال عقل است- شبیه خطری است که در افراد دارای عوامل خطر ژنتیکی شناخته‌شده برای آلزایمر مشاهده می‌شود.

نتایج نشان داد که افراد بی‌خوابی که ژن APOE۴- مرتبط با خطر بالاتر آلزایمر- را داشتند، افت شدیدتری در توانایی‌های حافظه و تفکر نشان دادند.

کاروالیو او گفت: «نتایج ما مشخص می کند که بی‌خوابی امکان پذیر به راه حلهای مختلفی بر مغز تأثیر بگذارد، که نه تنها پلاک‌های آمیلوئید، بلکه رگ‌های کوچکی که خون را به مغز می‌رسانند را نیز دچار می‌کند.»

او او گفت: «این نوشته اهمیت درمان بی‌خوابی مزمن را تحکیم می‌کند- نه فقط برای بهبود کیفیت خواب، بلکه به طور بالقوه برای محافظت از سلامت مغز با افزایش سن. نتایج ما این چنین مشخص می کند خواب فقط مربوط به استراحت نیست- بلکه مربوط به انعطاف‌پذیری مغز نیز هست.»

با این حال، محققان خاطرنشان کردند که این مطالعه ربط علت و معلولی مستقیمی بین بی‌خوابی و زوال مغز را اثبات نمی‌کند، بلکه فقط یک ربط را نشان می دهد.