هر وقتی حس کنم توان قبل را ندارم خداحافظی می‌کنم/ پرچمداری المپیک حس توصیف ناپذیری داشت_غروب شهر

ندا شهسواری در او مباحثه با خبرنگار ورزشی برنا، درمورد انتخابش برای وجود در رقابت‌های جهانی اظهار داشت: چند سالی است که قانون انتخاب ورزشکاران برای رویدادهای جهانی تحول کرده و رنکینگ جهانی در برتری قرار گرفته است. با دقت به حضورم در المپیک و تورنمنت‌های بین‌المللی، موفق شدم سهمیه وجود در مسابقات جهانی را از طریق رنکینگ کسب کنم.

وی درمورد این که آیا در ۳۸ سالگی با فشارهای مجازی یا رسانه ای برای خداحافظی از دنیای قهرمانی روبه رو است یا خیر، افزود: اگر به ورزش‌های بزرگ دنیا نگاه کنید، می‌بینید که تعداد بسیاری از ستاره‌های نقل همچون لیونل مسی و کریستیانو رونالدو تا این مدت در سطح اول ورزش وجود دارند. این نگاه که یک ورزشکار فقط تا ۳۰ سالگی می‌تواند قهرمان باشد، از نظر علمی رد شده است. من در ۳۸ سالگی حس آمادگی کامل دارم و هم چنان با انگیزه تمرین می‌کنم.

شهسواری با اشاره به کارکرد تیم‌های قوی دنیا تصریح کرد: چین که یکی از قوت‌های بلامنازع تنیس روی میز جهان است، ستاره‌های خود را کنار نمی‌گذارد. زیاد از کشورهای دیگر هم با تکیه بر بازیکنان باتجربه خود سخن بسیاری برای گفتن دارند. سن فقط یک عدد و کارکرد ورزشکاران همه چیز را اشکار می‌کند.

ملی‌پوش کشورمان خاطرنشان کرد: من برنامه‌ای برای خداحافظی از دنیای قهرمانی ندارم. تا وقتی که حس کنم عملکردم خوب است و توان رقابت دارم، به حضورم ادامه می‌دهم. اما اگر روزی حس کنم دیگر خسته شده‌ام و نمی‌توانم همانند قبل بازی کنم، خودم کنار می‌روم.

وی درمورد نسل تازه تنیس روی میز ایران فرمود: خوشبختانه نسل جوان خوبی داریم. برادران عالمیان و خود من راه را برای جوان‌ترها باز کرده‌ایم و اکنون شرایط برای پیروزی نسل تازه زیاد راحت‌تر از قبل است. یادم می‌آید اولین باری که سهمیه المپیک گرفتم، هیچ‌کس باور نمی‌کرد و شب مسابقه از شدت استرس تا صبح نخوابیدم.

شهسواری در ادامه گفت: در همه این سال‌ها تلاش بسیاری برای پیشرفت کرده‌ام. لژیونر شدنم تأثیر زیاد مثبتی بر روال ورزشی‌ام داشت و علتشد دید حرفه‌ای تری به ورزش و دنیای قهرمانی داشته باشم.

پرچمدار کاروان ایران در المپیک پاریس در آخر او گفت: پرچمداری در المپیک پاریس بدون شک نقطه عطف دوران ورزشی من می بود. فکر کنید بهترین‌های ورزش سرزمین دور هم جمع شده‌اند و شما به گفتن نماینده آن‌ها پرچم ایران را در بزرگ‌ترین اتفاقات ورزشی دنیا حمل می‌کنید. واقعاً حس توصیف‌ناپذیری می بود و هیچ زمان این لحظه را فراموش نمی‌کنم.

انتهای مطلب/