زندگی اجتماعی در روبه رو سکته مغزی و عفونت ها از انسان محافظت می کند – غروب شهر

به نقل از خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، یک مطالعه تازه مشخص می کند بر پایه مثالهای خون، یک زندگی اجتماعی فعال سیستم ایمنی را تحکیم کرده و خطر بیماری‌هایی همانند بیماری قلبی، سکته و دیابت نوع ۲ را افت می‌دهد.

«باربارا ساهاکیان»، استاد دانشگاه کمبریج، در بیانیه‌ای خبری او گفت: «این یافته‌ها اهمیت ربط اجتماعی در نگه داری سلامتی ما را مشخص می کند.»

محققان ۱۷۵ پروتئین مرتبط با انزوای اجتماعی و ۲۶ پروتئین مرتبط با تنهایی را در خون شناسایی کردند.

به حرف های محققان، تعداد بسیاری از این پروتئین‌ها در جواب به بیماری-التهاب، عفونت ویروسی، جواب ایمنی و بیماری‌های مزمن همانند بیماری قلبی و دیابت تشکیل خواهد شد.

«چون شن»، محقق ارشد در گروه علوم اعصاب بالینی دانشگاه کمبریج، او گفت: «ما می‌دانیم که انزوای اجتماعی و تنهایی با سلامت ضعیف‌تر مرتبط می باشند، اما هیچ زمان نفهمیدیم چرا.»

شن در ادامه گفت: «مطالعه ما تعدادی از پروتئین‌ها را برجسته کرده است که به نظر می‌رسد نقش کلیدی در این رابطه دارند، به‌اختصاصی سطوح برخی پروتئین‌ها به‌گفتن پیامد مستقیم تنهایی افزایش می‌یابد».

برای این مطالعه، محققان پروتئین‌های یافت شده در مثالهای خون بیشتر از ۴۲۰۰۰ نفر ۴۰ تا ۶۹ ساله را تجزیه و تحلیل کردند.

سپس پروتئین‌های یافت شده در مثالها با سطوح انزوای اجتماعی و تنهایی هر فرد و این چنین سلامت کلی آنها قیاس شد.

با بازدید دقیق‌تر، محققان پنج پروتئین خاص را یافتند که به علت تنهایی در سطوح بالایی ظاهر خواهد شد.

یکی از پنج مورد، ADM، در تنظیم هورمون‌های مرتبط با استرس و این چنین به کلمه “هورمون عشق” اکسی توسین نقش دارد.

به حرف های محققان، سطوح بالاتر ADM با افزایش خطر مرگ زودرس مرتبط است. این چنین به نظر می‌رسد این پروتئین در خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، زوال عقل و سکته مغزی در افراد نقش داشته باشد.

به حرف های محققان، افزایش ADM با کوچک‌تر شدن برخی مناطق کلیدی مغز نیز مرتبط است. این نواحی شامل اینسولا، مرکز مغز برای توانایی ما برای فهمیدن آنچه در محیط ما اتفاق می‌افتد، و دم چپ، که در پردازش احساسی، پاداش و اجتماعی نقش دارد، است.

پروتئین فرد دیگر، ASGR۱، با کلسترول بالا و افزایش خطر بیماری قلبی مرتبط است.

محققان در مقاله خود نوشتند: «ما کشف کردیم که ADM و ASGR۱ به شدت با طیف وسیعی از نشانگرهای بیوشیمیایی، هماتولوژیکی و متابولیک، از جمله CRP (نشانه التهاب)، کلسترول و تری گلیسیرید مرتبط می باشند.»

دیگر پروتئین‌های شناسایی شده در تشکیل مقاومت به انسولین، سخت شدن شریان‌ها و پیشرفت سرطان نقش دارند.