مذاکرات ژنو می‌تواند آغازگر دوره‌ای تازه در روابط ایران و اروپا باشد_غروب شهر

علیرضا فرجی‌راد، سفیر قبل ایران در مجارستان و نروژ، در او مباحثه با خبرنگار بین‌الملل خبرگزاری برنا، درمورد سفر هیئت ایرانی به ژنو او گفت: این سفر از زمان وجود رئیس‌جمهور و وزیر خارجه در نشست مجمع عمومی سازمان ملل برنامه‌ریزی شده می بود. در سه سال قبل، ربط ایران و اروپا تقریباً قطع بوده و تنها در سال اول دولت سیزدهم مذاکراتی بین دو طرف انجام شد که آن هم به دلایل خاصی متوقف شد.

او گفت: این دوری بین ایران و اروپا علتافزایش سوء‌تفاهم‌ها شده و رویدادهایی همانند جنگ اوکراین، تهمت ارسال موشک‌های ایرانی به روسیه و برخی مسائل داخلی، از جمله اعدام افراد خاص، روابط را به شدت تیره کرده است. این چنین وضعیتی در روابط ایران و اتحادیه اروپا در پنج سال قبل بی‌سابقه بوده است.

سفیر اسبق ایران در نروژ فرمود: اکنون زیاد مهم است که از تیرگی زیاد تر روابط جلوگیری شود و با برگزاری او گفت‌وگوها، اختلافات حاضر حل‌وفصل گردد. اولین اختلاف مهم بین ایران و اروپا، قضیه هسته‌ای و هماهنگی ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است. اروپا از این نوشته دلخور و اخیراً قطعنامه‌ای علیه ایران در آژانس تصویب شده است.

فرجی‌راد در ادامه گفت: اگر ایران و اروپا بتوانند به توافقاتی دست یابند، این امکان وجود دارد که با ادامه جلسات، عرصه افت تنش فراهم شود. این چنین با دقت به آخر زمان قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل در نزدیک به ۹ ماه آینده، برداشته شدن تحریم‌ها می‌تواند عملی شود. در غیر این صورت، اروپا امکان پذیر مکانیسم ماشه را فعال کند که این عمل به برگشت خودکار تحریم‌ها علیه ایران منجر خواهد شد.

سفیر قبل ایران در مجارستان نقل کرد: باید دید بعد از مذاکرات جمعه، اظهارنظرهای دو طرف به چه سمتی پیش می‌رود. اگر این مذاکرات مثبت باشد، به گمان زیادً برای دور بعدی او گفت‌وگوها در تهران یا مجدداً در اروپا برنامه‌ریزی خواهد شد.

فرجی‌راد او گفت: مسئله مهم این است که ایران و اروپا بتوانند در مسیر افت اختلافات قدم بردارند و از عمل های تنش‌زا همانند مکانیسم ماشه اجتناب کنند. 

او گفت: حل این اختلافات نیازمند استمرار مذاکرات است و به نظر می‌رسد طرفین به جستوجو یافتن راهکارهایی برای خروج از بن‌بست جاری می باشند.

سفیر قبل ایران در نروژ در آخر خاطر نشان کرد: مذاکرات ژنو می‌تواند آغازگر دوره‌ای تازه در روابط ایران و اروپا باشد، اما پیشرفت آن الزام اراده سیاسی و عمل های عملی از سوی هر دو طرف است.

انتهای مطلب/