فراهانی: سووشون، از شیرین ترین خاطرات بازیگری ام خواهد شد_غروب شهر

به گزارش از شیراز، فراهانی که در سیزدهمین روز از آذرماه سال ۱۳۶۸ متولد شده و از سال ۸۴ فعالیت هنری خود را با تئاتر اغاز کرده، در این او گفت‌وگوی صمیمی خاطرنشان کرد: در عرصه عکس هم کار حرفه‌ای را از سال ۹۰ اغاز کردم.

وی که دارای مدرک کارشناسی ارشد آموزش زبان انگلیسی است که ارتباطی هم به حرفه بازیگری‌اش ندارد، در ادامه گفت: اکنون در اغاز بیستمین سال ورود به عرصه هنر قرار دارم، عرصه‌ای که هم پیروزی و هم ناکامی را توانایی کردم.

این بانوی جوان بازیگر که این روزها ۴ فیلم با ژانرهای متفاوت را بازی کرده که به‌زودی پخش می‌شود در خصوص فعالیتش در این فیلم‌ها گفت: در سریال‌های خانگی سووشون و بامداد خمار به کارگردانی نرگس آبیار و این چنین سریال تلویزیونی ناریا به کارگردانی جواد افشار و سریال خانگی ازازیل به کارگردانی حسن فتحی با ازمایش ها متغیری روبه رو شدم به طوری که هر کدام چالش‌های اختصاصی خود را داشت و نمی‌توان بین آنها تفاوت قائل شد، اما در عین حال در بامداد خمار با ساز پیانو کاری دلنشین‌تر را توانایی کردم.این سریال بخشی از زمان قاجار را به عکس کشیده است.

فراهانی با گفتن این که در سووشون شخصیتی غیرایرانی دارم، در ازازیل هم شخصیت فرزانه را بازی می‌کنم؛ شخصیتی درونگرایی که از منزلش دزدیده می‌شود، او این چنین او گفت: در ناریا هم نقش جاسوس ایرانی ارمنی با چهره‌ای تازه در موقعیت‌های گوناگون جغرافیایی توانایی کردم.

وی که معتقد است بازیگر در هر عرصه‌ای که بتواند رسالتش را تکمیل کند و مخاطبان از او راضی باشند، پیروزی کسب کرده است، تصریح کرد: لازمه پیروزی بازیگر، بازخورد مثبت مردم و رضایت قلبی خود بازیگر است که خوشبختانه در هر سه عرصه سینما، تلویزیون و تئاتر پیروزی‌هایی تشکیل شده، در حالی‌که ناکامی‌هایی هم وجود داشته است.

این بازیگر فعال عرصه هنر با اصرار بر این که هیچ قانونی برای دیده شدن بازیگر جز تلاش و تلاش وجود ندارد، در جواب به این سوال که بین سینما و سریال انتخابت کدام است؟ او گفت: برای یک بازیگر ایفای نقش خوب مهم است و این که بتواند شخصیتی که به او سپرده می‌شود به خوبی آن را تحلیل کند، به این علت این که در کدام صحنه بازی کند، فرقی ندارد.

فراهانی در جواب به سوالی فرد دیگر مبنی بر این که علاقه شما به کدام ژانر است؟ او گفت: بیشترین علاقه من کارهای تاریخی است، چون حس می‌‌کنم ادبیات و اصالتی در آثار تاریخی وجود دارد که در ژانرهای دیگر کمتر با آن روبه رو هستیم و من با آن‌ زیاد تر ربط برقرار می‌کنم.

وی در خصوص فیلم سووشون، سریالی تاریخی که توام با روایت عشق و فداکاری است که در نقش یک شخصیت غیرایرانی ظاهر شده هم فرمود: رمان سووشون نوشته بانو سیمین دانشور یکی از چند شاهکار ادبیات معاصر ایران است، روایت یوسف‌ها که براى استقلال این مرز و بوم جنگیدند، روایت سیاوش‌هایى که خونشان به ناحق زمین را سرخ کرد و روایت زرى‌هایى که تا ابد داغى بر سینه خواهند داشت.

تعبیر فراهانی از سووشون زنده و پویا به رنگ خون، به لطافت عشق و از جنس فداکارى است و مفتخر است که در سریالی با همین نام به کارگردانی نرگس آبیار نقش آفرینی کرده است.

وی زیاد تر در رابطه با نقشش در این سریال خانگی گفت: نقش مدیر مدرسه انگلیسی‌های سریال سووشون برای من از آن دست چالش‌های بازیگری می بود که تا سال‌ها سپس از آن به گفتن شیرین‌ترین خاطره روبه رو دوربین یاد خواهم کرد، چرا که شخصیتی می بود که من نبودم و هیچ گونه شباهتی با خودم نداشت و با اهمیت ترین قسمت آن روبه رو من با یک فرهنگ غربی و زندگی کردن با یک شخصیت انگلیسی و غیرایرانی می بود و ایفای این چنین نقشی الزام زندگی کردن در بافت فرهنگی جغرافیای آن شخصیت می بود و من در ایفای این نقش از افراد متعدد غیرایرانی که می‌خواستند زبان فارسی بیاموزند الگوی زبانی و حتی تا حدودی الگوی شخصیتی گرفتم. 

فراهانی در ادامه گفت: سریال سووشون از لحاظ وقتی به اواخر جنگ جهانی دوم هنگامی که گروه متفقین جنوب ایران از جمله شهر شیراز را اشغال کرده بودند، برمی‌گردد و این چنین وجود پررنگ انگلیسی‌ها در شیراز در آن زمان که مدیر مدرسه انگلیسی‌ها یکی از آن انگلیسی‌های نافذ است که در بافت تربیتی و فرهنگی به سبک غربی در این سریال کوششهای بسیاری دارد. 

انتهای مطلب/۴۲۴/