[ad_1]
به گزارش غروب شهر
به گزارش خبرگزاری برنا، در مقالهای که در مجله Advanced Material Interfaces انتشار شدهاست، محققان مرکز میکرو و فناورینانوکوئینزلند گریفیت به بازدید ساختارهای میکرو و نانومقیاس حاضر در سطح پرداختند که میتواند آب و دیگر سیالات را دفع کند.
محققان نشان دادند که چطور عواملی همانند شکل، جنس مواد و فاصله این ریزساختارها بر توانایی آنها در مقاومت در برابر خیس شدن یا گسترش مایع تأثیر میگذارد.
نوید کاشانینژاد، یکی از محققان مهم این مطالعه، او گفت: تحقیقات ما به شکل عمیقی به این سوال میپردازد که چرا برخی از سطوح در دفع آب بهتر از سایرین می باشند. این یافتهها به ما امکان میدهد سطحی را طراحی کنیم که بتواند مایعات را دفع یا جذب کند. این سطوح برای کاربردهایی همانند مواد تمیز کننده یا سطوحی که از رسوب جلوگیری میکنند، مهم است.
این تیم روی دو ماده، دیاکسید سیلیکون (SiO₂) و کاربید سیلیکون (SiC) متمرکز شدهاست که هر یک خواص بینظیری را اراعه خواهند داد.
در حالی که SiC به علت ماهیت آبگریز ذاتی شناخته شدهاست، محققان هندسه کلی را اشکار کردند که نقش مهمی در تأثیرگذاری بر حرکت مایع نسبت به نوع سطح ایفا میکند. شکل اختصاصی درپوشدار و فاصله بین این میکروساختارها نقش مهمی در ابراز حرکت آبگریزی دارد.
آنها دریافتند که این ساختارهای قارچی شکل که برجستگی درپوش همانند دارند میتوانند بستههای هوا را به دام بیندازند و با این کار علتافزایش دفع آب و جلوگیری از مرطوب شدن سطح شوند.
این اعتدال پیچیده بین خصوصیات مواد و ساختار، چشمانداز جدیدی در عرصه طراحی سطوح زیاد کارآمد اراعه میدهد.
کاشانینژاد افزود که پیامدهای این یافتهها زیاد گسترده است.
وی او گفت: «در فناوریهای مربوط به محیطزیست، سطوح خودتمیزشونده میتواند هزینههای نگهداری را افت داده و کارکرد را در قسمتهایی همانند پنلهای خورشیدی و پوششهای ضد آب بهبود بخشند. در عرصه زیستپزشکی، مواد ضدآب مایع میتوانند به گسترش وسایل پزشکی مقاوم در برابر باکتریها، پشتیبانی کنند.»
به حرف های دکتر کاشانینژاد این تیم امیدوار است که اکتشاف زیاد تر این خصوصیات تبدیل کاربردهای گسترش یافتهتر در صنایع متعدد شود.
انتهای مطلب/
دسته بندی مطالب
غروب شهر
[ad_2]
منبع