نه با «قهوه پدری» و نه با «گردن زنی» اتفاقی نمی افتد!_غروب شهر

به گزارش خبرنگار فرهنگی ، چند روزی است انتقادها به سمتِ فیلم‌نت رفته و برخی از کارشناسان دلواپسِ تحول نامطلوب سبکِ زندگی مخاطبان آثار نمایشیِ این پلتفرم می باشند.

از شبکه نمایش‌خانگی هم نمی‌توان انتظارِ یک زندگی مسالمت آمیز را برای مخاطب داشت. یعنی اگر برنامه با نشاط اراعه می‌دهد زیاد نمی‌توان یقین می بود و به طور خانوادگی پایِ تماشایش نشست.

به غیر از «قهوه پدری» که به‌تازه در فیلم‌نت اغاز شده و یقیناً اغاز و افتتاحیه‌اش ناامیدکننده می بود سراسرِ پلتفرم‌ها را آثار جنایی، پلیسی و تلخِ همراه با خشونت فراگرفته است. به این علت تا اینجا می‌توان او گفت با این نگاهِ فیلمسازی و برنامه‌سازی نمی‌توان امیدی به سبکِ زندگی درستی برای مخاطبان علاقه‌مند به آثار نمایشی متصور می بود.

وقتی آثار نمایشی و اخلاقی همراه با مطلب و مفاهیم درست در جریانِ ساخت فیلم و سریال موج می‌زد و امروز سریال‌سازان تلاش می‌کنند با فیگورِ متفاوت ساختن، مسیر فرد دیگر را بروند. تنها لحظه‌ای خنداندن، موقعیت ساختن و سرگرم کردن در دستور کار قرار گرفته است.

اکنون دیگر نمی‌توان به مهران مدیری هم امید بست. روزگاری آثار او می‌توانست تراپی روح و روان مخاطب باشد و در چند سال تازه او در عرصه ساخت سریال و حتی بعضاً سپس از «دورهمی» با هیچ برنامه‌ای نتوانسته توفیقِ قبل را کسب کند. ناگفته نماند «قهوه پدری» او به تازگی اغاز شده و باید در ادامه از ابعاد فرد دیگر این سریال را مورد نقد و بازدید قرار داد. اکنون می‌توان او گفت زیاد چشم به راه بودیم مهران مدیری با اثری تازه برگردد اما اغاز بدی داشت.

در کنار این نقدها و دقت به سبک زندگی، بایستی به صرفِ زمان و هزینه مخاطب هم دقت کرد. این روزها تاثییر شگفت‌انگیزی نه در تلویزیون و نه در شبکه نمایش‌خانگی اراعه نمی‌شود. در تلویزیون خبری از پول نیست و می‌توان نسبت به زمانِ مخاطب، پیگیرِ حقوق مخاطب می بود و در نمایش‌خانگی هر دو صدمه می‌بیند.

اگر آگهی‌های بازرگانی زمان و بی‌زمان را هم به آن اضافه کنیم، صدمه‌ها دو چندان خواهد شد. در ادامه کار فیلم‌نت انتقادها به داریوش زیاد شد و «گردن‌زنی» هم اتفاق تازه‌ای را رغم نزد.

در برخی از آثار جنایی همچون «گردن‌زنی» گویی کارگردان در پیچیدگی‌هایی که تصمیم دارد مخاطب را تحت تأثیر آن قرار دهد و اصطلاحاً غرقِ لحظاتش کند، خودش غرق شده!

با این نکات می‌توان او گفت، هم بایستی هزینه و زمانِ‌ مخاطب را پیگیری کرد و هم دلواپس‌ سبک زندگی در شبکه نمایش‌خانگی می بود.

صاحبان پلتفرم‌ها، فیلمسازان و سریال‌سازان و نهادهای ذیربط بایستی به این مسئله دقت داشته باشند؛ افراط در نمایش خشونت و محتوای خشن می‌تواند اعتدال فرهنگی جامعه را به هم بزند. در سال‌های تازه، مشاهده می‌شود که سریال‌های کمدی و خانوادگی در قیاس با آثار جنایی و درام به مراتب کمتر تشکیل خواهد شد. آیا این نوع از تولیدات واقعاً نیاز جامعه را برآورده می‌کند یا فقط به یک موج گذرا و جذابیت‌های سطحی جواب می‌دهد؟

در نهایت، نیاز به بازنگری در تشکیل محتوا و تشکیل اعتدال در نمایش خشونت و اراعه آثار خانوادگی و کمدی به وضوح حس می‌شود. این نه تنها به سلامت روانی نسل جوان پشتیبانی می‌کند، بلکه به غنای فرهنگی جامعه نیز می‌افزاید. در دنیایی که رسانه‌ها تأثیر عمیقی بر رفتارها و افکار مردم دارند، مسئولیت تولیدکنندگان در تشکیل محتوای متنوع و متعادل، از اهمیت بسیار‌ای برخوردار است.

مجدد باید این انتقاد را تکرار کرد که نمی‌توان این سریال‌ها را به همراه خانواده دید. باید چشمان کودکان و نوجوانان را گرفت که این خشونت‌ها چه مقدار بر روی آنها تأثیر منفی دارد. آیا در روزهایی که مردم بیشتر از هر هنگامی به ساخت آثار خانوادگی و سرگرم‌کننده و طنز نیازمندند ساخت چندین مجموعه جنایی، درام غم‌انگیز و اکشن چه معنایی دارد؟

انتهای مطلب/