به تلویزیون فحش می دهم و باز با آن کار می کنم!_غروب شهر

به گزارش خبرنگار فرهنگی ، احتمالا شما هم با هنرمندانی روبه رو شده‌اید که به طور مکرر با تلویزیون کار می‌کنند ولی هر زمان زمان اشکار کنند اغاز به تخریب این رسانه می‌کنند. نه این که نقد منصفانه و دغدغه‌مند از آنها بشنوید و بخوانید، خیر! از همین مطالب اینستاگرامی که فیگور ناموافق به خود می‌گیری و تلویزیون و رویکردش را با چند واژه و جمله تند و فحش و کنایه با چوب برانی.

اکنون مسأله اینجاست که این افراد که تلویزیون را به چوب مطالب قهرمانانه مجازی می‌رانند در هیچ برهه‌ای دست از کار کردن با این مدیا نکشیده‌اند و مدام از مزایای تلویزیون که حداقل‌ترین آن شهرت و روبه رو با تعداد بالای مخاطب در سراسر سرزمین است، برخوردار بوده‌اند و می باشند.

اکنون شبکه سه سریال «غریبه» به کارگردانی سروش محمدزاده را روی آنتن دارد و در زمان پخش یکی از تکه‌های آن به علت همزمانی با شب شهادت تغییراتی در آن تکه تشکیل شده و همین امر علتشده که این کارگردان جوان در اینستاگرام خود به این اتفاق عکس العمل شدت به خرج دهد و با اصرار بر این که آنتن تلویزیون با محصولات او پر می‌شود و احتمالا در زیرمتن خود اینگونه می‌گوید و اینگونه با خود فکر می‌کند که اگر او نباشد، تلویزیون دیگر محتوایی برای پخش ندارد!

سروش محمدزاده که سال‌های تازه و با سابقه زیاد کم پیشینی در سینما، فقط در تلویزیون کار کرده است در متن خود می‌گوید که تلویزیون او را «برده فرهنگی» می‌داند و یقیناً اشاره نمی‌کند که چرا از سال ۱۳۹۹ تا بحال تن به این بردگی فرهنگی داده و برای آزادی خود تلاش عملی نکرده است و یا احتمالا درآمد و کار ثابت و مطمئنی که از این رسانه کسب کرده و این چنین شهرتی که به گفتن سریال‌ساز در پنج سال تازه به پشتیبانی تلویزیون پیدا کرده علتشده که یادش می‌رود «برده فرهنگی» است‌ و فقط بعضی اوقات در اینستاگرام به این نوشته اشاره‌ای می‌کند که  در گعده‌های دوستانش متهم به سکوت نشود.

یقیناً جا دارد به آقای محمدزاده یادآوری شود همین تلویزیون که به زعم خودتان با شما چون برده و کارگر فرهنگی حرکت می‌کند همان رسانه‌ای است که شما سال ۱۴۰۱ و در مقطعی که برخی از دوستان و همکاران‌تان به قیمت بیکاری طویل‌زمان از آن خداحافظی کردند، مشغول ساخت و پخش سریال برای آن بودید و از همان زمان تا بحال هم به طور مستمر با آن کار کرده‌اید.

کارگردان سریال «غریبه» در صفحه مجازی‌اش به این مسئله اشاره کرده که «غریبه» سپس از مدتی مخاطب به تلویزیون آورده؛ بازی حمید گودرزی، پژمان بازغی و محیا دهقانی و تلاش عوامل کار را کنار بگذاریم و نمایشِ حقیقت‌هایی درمورد مافیای دارو و چند اتفاق دیگر، اما تا این مدت سریال‌های امروز نتوانستند همچون قبل مخاطب را راضی کنند. مخاطبی که امروز دسترسیِ بهتری به سریال‌ها و فیلم‌های تازه دارد. چطور کارگردان از این عبارت منفعت گیری می‌کند که سریالِ او مخاطب به تلویزیون آورده؟

از طرفی دیگر خودش را آنتن پُرکنِ تلویزیون می‌داند؛ در حالی که سال‌ها است امثال رضا عطاران، سعید آقاخانی و مهران مدیری این نقش را به خوبی بازی کرده‌اند و تا بحال هم این چنین ادعاهایی نکرده‌اند؟ همین‌طور مسئله‌ای که سروش محمدزاده درمورد مدیریت کنداکتور و پخش و ممیزی نقل کرده؛ هنگامی سریالی را به خواست سیمافیلم و هر نهاد فرد دیگر می‌سازید این مسئله را باید بدانید همه فرمان بر دستِ صداوسیماست؛ چطور کارگردان سریال «غریبه» در صفحه مجازی‌اش می‌نویسد ۲۵ سال با تلویزیون کار کرده اما با مطرح این انتقادات، گویی فرد تازه داخل به تلویزیون است؟

آنچه مسلم است تلویزیون با همه نقدهایی که به آن داخل است و انتظار می‌رود با تجدیدنظر در اداره آن بار دیگر جایگاه آن احیا شود، ولی تا این مدت هم به دلایل بسیاری با اهمیت ترین مدیای تصویری در ایران است و این هم امری است که خود هنرمندان هم به آن اذعان دارند و زیاد‌ از منتقدان اگر با تلویزیون کار نمی‌کنند به جستوجو تشکیل اصلاحات در آن می باشند ولی دوره کار کردن با تلویزیون و فحش دادن به تلویزیون در شبکه‌های مجازی دیگه قبل است.

این چنین جا دارد مدیران تلویزیون در کنار دقت جدی به نقدهای مستدل به رسانه‌شان و بالا بردن کیفیت تولیدات و دقت به سلایق گوناگون، روبه رو جوسازی‌ها هم بایستند و اجازه ندهند افراد هم ژست اپوزیسیون بگیرند هم از مزایای این رسانه منفعت ببرند. طبیعتاً نقد پیشبرنده و مستدل مدام راهگشا خواهد می بود.

به گزارش تسنیم، سروش محمدزاده کارگردان سریال «غریبه» که مدتی پیش «مستوران» را هم روی آنتن تلویزیون داشت؛ در صفحه اینستاگرامی‌اش نوشته می بود: امشب تکه ۱۴ سریال غریبه نباید پخش می‌شد که شد… مُثله شده و تکه پاره. عرض کردم که اگر آن سکانس موردنظر برای شب شهادت مناسب نیست سریال پخش نشود بهتر است چون آن سکانس مهم است برای ادامه‌ درام… منفعت نکرد…

لابلای کُشتی و پرش و پرتاب، غریبه هم غریبانه پخش شد… انگار نه انگار که سپس از مدتی مخاطبی به تلویزیون آورده که برای مثالً باید تحویلش بگیرند. سپس از ۲۵ سال کار برای تلویزیون باز هم یادم آمد که ما همانیم که وقتی یک مدیر به من او گفت؛ شما کاری را می‌کنید که ما می‌گوییم نه کاری که به آن فکر می‌کنید! مجدد پِی بردم ما برده‌های فرهنگی هستیم… آنتن پُرکن‌های بی‌خاصیت و بی‌اهمیت…

اکنون که سریال سوران را آی‌فیلم پخش می‌کند و غریبه را شبکه سه، من آنتن پُرکن‌تر هم شده‌ام… سپس از این همه سال کار کردن مشکلم این نیست که برای مثالً پلان پیانو را حذف می‌کنند یا می‌نویسند آرایش‌ها کم شود… نه… مشکلم با خراب کردن یک صحنه مهم است که غیرهنرمندانه فاتحه‌اش را می‌خوانند و خلاص. خلاص… مخلص… 

انتهای مطلب/