جیمز استوارت بازیگری که به درجه سرتیپی در ارتش آمریکا رسید_غروب شهر

جیمز استوارت (جیمی استوارت) هم به گفتن خلبان بمب افکن و هم به گفتن بازیگر، دوران حرفه ای قابل دقت و همراه با افتخاری را پشت سر گذاشت. او با برخی از نمادین ترین بمب افکن های ایالات متحده، از جمله B-24 Consolidated Liberator و B-52 Superfortress، پرواز کرد. استوارت تنها ستاره هالیوود می بود که در جنگ جهانی دوم خدمت کرد و ۲۰ ماموریت جنگی را با بمب افکن های سنگین انجام داد. همه افراد مشهور در تاریخ هوانوردی، خلبان نیستند.

قبل و معاصر دوران استوارت، بیوه ای ثروتمند به نام کلارا آدامز وجود داشت که از پیشگامان تاثیرگذار پروازهای تجاری می بود و اولین مسافر تعداد بسیاری از بالن های هوایی و پروازهای پان ام کلیپر می بود. اما جیمز استوارت جایگاهی زیاد خاص و متفاوت در هالیوود دارد و کمتر فردی در خارج از ایالات متحده می داند که وی یک خلبان ارشد و با توانایی عملیاتی زیاد قابل دقت بوده است.

تنها خلبان ستاره جنگ جهانی دوم در هالیوود

جیمز استوارت در سال ۱۹۰۸ در ایندیانا، پنسیلوانیا به دنیا آمد و بین سال‌های ۱۹۳۵ تا ۱۹۹۱ در نزدیک به ۸۰ فیلم بازی کرد. او هم در جلوی دوربین و هم پشت آن به گفتن یک مرد ایده آل آمریکایی در اواسط قرن بیستم به عکس کشیده می شد.

استوارت حرفه بازیگری خود را به گفتن بازیگر تئاتر اغاز کرد و در برادوی اجراهای بسیاری داشت. اولین نقش مکمل او در فیلم The Murder Man (۱۹۳۵) و اولین پیروزی بزرگ او در کمدی You Can’t Take It With You (۱۹۳۸) رقم خورد که او را در رادار کارگردانان و سینمادوستان قرار داد.

در حالی که حرفه بازیگری استوارت اوج می گرفت، جهان برای جنگ جهانی دوم آماده می شد. حتی قبل از ورود ایالات متحده به جنگ جهانی دوم، کنگره لایحه سربازی انتخابی را تصویب کرد که بر پایه آن سالانه ۹۰۰۰۰ مرد ۲۰ تا ۳۶ ساله به خدمت سربازی فرا خوانده می شدند.

حرفه بازیگری استوارت بعد از این که فهمید شد شماره سربازی او ۳۱۰ می بود، دچار وقفه شد. اما استوارت دچار افتوزن می بود و او را برای وجود در ارتش رد کردند.

استوارت می‌خواست پرواز کند، به این علت به خانه رفت، هر چه می‌توانست غذا خورد، و سپس در نیروی هوایی ارتش نام‌نویسی کرد و تنها با ۳۰ گرم وزن زیاد تر از حداقل وزن مورد تایید، توانست در نیروی هوایی پذیرفته شود. این اتفاق، جیمز استوارت را به اولین ستاره هالیوود تبدیل کرد که قبل یا در طول جنگ جهانی دوم داخل خدمت سربازی می شد.

از خلبانی تا سرتیپی

استوارت از گواهینامه خلبانی غیرنظامی خود (که در سال ۱۹۳۵ دریافت کرده می بود) منفعت گیری کرد و به زودی خلبان نیروی هوایی ارتش ایالات متحده شد.

علیرغم داشتن هواپیمای شخصی و توانایی پروازهای متعدد، استوارت ملزم به انجام ۱۰۰ پرواز آزمایشی برای مطابقت با مقررات توانایی مورد نیاز در نیروی هوایی زمان ارتش ایالات متحده می بود (او این ساعات آموزشی را با هزینه شخصی اش انجام داد).

در ژانویه ۱۹۴۲ (نزدیک به یک ماه بعد از ورود ایالات متحده به جنگ جهانی دوم)، استوارت به گفتن ستوان دوم رسماً داخل ماموریت های نظامی شد. در پایگاه Mather Field در کالیفرنیا، او یک مربی بمب افکن چهار موتوره (برای هر دو بمب افکن سنگین B-17 و B-24) می بود. او تقریباً دو سال به گفتن مربی پرواز در داخل سرزمین ماند.

سرانجام، افسران فرمانده با خواست های او برای اعزام به خارج از سرزمین موافقت کردند و او در نوامبر ۱۹۴۳ به گفتن سروان و افسر عملیات به اسکادران بمب افکن ۷۰۳ در انگلستان پیوست.

«ماموریت های رزمی که استوارت انجام داد بی خطر نبودند. خدمه پرواز در هواپیماهای بدون فشرده سازی شده خود با دمای منفی ۴۰ درجه فارنهایت روبه رو می شدند و ناچار بودند دائماً ماسک های اکسیژن خود را از یخ پاک کنند. برخی از ماموریت ها به نقاط زیاد دوردست بودند که امکان همراهی جنگنده های محافظ وجود نداشت، از این رو بمب افکن ها به تنهایی پرواز کرده و با جنگنده های دشمن روبه رو می شدند» – بنیاد جورج سی مارشال

در ۳۱ مارس ۱۹۴۳، استوارت اولین مأموریت های رزمی خود را به گفتن افسر عملیات گروه بمب افکن ۴۵۳اُم (و بعداً به گفتن رئیس ستاد بال رزمی دوم، قسمت دوم یگان هشتم هوایی نیروی هوایی) اغاز کرد.

تا زمان آخر جنگ، جیمز استوارت ۲۰ ماموریت جنگی را انجام داده می بود. بعد از جنگ، او در نیروهای ذخیره نیروی هوایی ایالات متحده ماند و در نهایت در ۲۳ ژوئیه ۱۹۵۹ به درجه سرتیپی ارتقا یافت (درجه ای که او را به ارشدترین بازیگر تاریخ ارتش ایالات متحده از نظر درجه تبدیل کرد). استوارت در زیاد تر دوران بازیگری خود یک ژنرال در حال خدمت می بود.

جنگ ویتنام

در طول جنگ ویتنام، استوارت سوار بر یک B-52 Superfortress در یک ماموریت بمباران آرک لایت (پسرش، رونالد، در جنگ ویتنام کشته شد) در ظرفیت ناظر غیر ماموریت خدمت کرد. بمب افکن او B-52F-65-BW با شماره سریال ۱۴۹-۵۷ می بود.

هواپیمای او دومین بمب افکن در جریان دعوا ۳۰ بمب افکن بر فراز ویتنام می بود. شایان ذکر است، بمب افکن های B-52 Superfortress امروزه هم چنان مورد منفعت گیری قرار می گیرند و به استاندارد B-52J ارتقا یافته اند تا در قرن بیست و یکم نیز هم چنان خدمت کنند.

در ۲۰ فوریه ۱۹۶۶، سرتیپ جیمز ام استوارت، از نیروهای ذخیره نیروی هوایی ایالات متحده، آخرین ماموریت رزمی دوران نظامی خود را انجام داد، یک ماموریت بمباران ۱۲ ساعته و ۵۰ دقیقه ای بر فراز ویتنام، با یک بمب افکن B-52 Stratofortress ساخت بوئینگ.

جیمز استوارت در نهایت در ۳۱ مه ۱۹۶۸ بازنشسته شد و سپس از ۲۷ سال خدمت فعال، به سن ۶۰ سالگی رسیده می بود که بازنشستگی در آن الزامی می بود. هنگامی که جیمز استوارت بازنشسته شد، مدال خدمات ممتاز نیروی هوایی ایالات متحده را دریافت کرد.

بعد از آخر جنگ جهانی دوم، استوارت به بازیگری برگشت و در فیلم‌های برجسته‌ای همانند اWonderful Life (۱۹۴۶), Harvey (۱۹۵۰), Anatomy of a Murder (۱۹۵۹), How the West Was Won (۱۹۶۲) و تعدادی دیگر بازی کرد؛ از جمله فیلم مشهور The Man Who Knew Too Much (۱۹۵۶) از آلفرد هیچکاک.

آخرین بازی استوارت در فیلم انیمیشن An American Tail: Fievel Goes West در سال ۱۹۹۱ می بود که در آن صداپیشگی شخصیت کلانتر وایلی برپ را بر مسئولیت داشت.