پرستاران از تهران کوچ می‌کنند! – غروب شهر

به نقل از خبرنگار مهر، آزمون استخدامی وزارت بهداشت در پیش است و سهمیه گروه پرستاری برای این دوره بیشتر از ۱۲ هزار نفر اظهار شده است.

با این حال، آمارهای رسمی وزارت بهداشت و سازمان نظام پرستاری مشخص می کند که نزدیک به ۱۰۰ هزار پرستار دیگر مورد نیاز است تا حداقل‌های استاندارد در بیمارستان‌ها فراهم شود. به حرف های کارشناسان، نسبت تخت بیمارستانی به پرستار و جمعیت به پرستار با استانداردهای بین‌المللی فاصله دارد و حتی با مراعات هر یک از این استانداردها، نیاز به جذب چند ده هزار نیروی پرستاری باقی می‌ماند.

از نظر دیگر، افتتاح و منفعت‌برداری از بیمارستان‌های تازه، نیاز به نیروی پرستاری را افزایش می‌دهد و هر ساله نزدیک به ۴ تا ۵ هزار پرستار به علت بازنشستگی یا ترک شغل از بالین خارج خواهد شد.

پرستاران در تهران نمی‌همانند!

مسئله مهم و چالش مهم در فراهم نیروی انسانی گروه پرستاری، عدم تمایل پرستاران به استخدام در بیمارستان‌های دولتی پایتخت است.

سیدرضا سیدکرمی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران، در این باره او گفت: از ۷۵۰ نفر سهمیه استخدامی وزارت بهداشت برای دانشگاه علوم پزشکی تهران، ۵۰۰ نفر مربوط به گروه پرستاری است.

وی در عین حال به این حقیقت اعتراف کرد که حتی همین ۵۰۰ نفر سهمیه گروه پرستاری نیز تکمیل نشده است.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران در جواب به این سوال که چرا پرستاران تمایلی به استخدام در بیمارستان‌های دولتی پایتخت ندارند، او گفت: مشکلات فراهم هزینه‌های زندگی با دقت به دریافتی‌ها، پرستاران را ناچار می‌کند یا سراغ حرفه و شغل فرد دیگر بروند یا به بیمارستان‌های دیگر شهرها منتقل شوند.

عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، نیز با اشاره به حجم بالای بازنشستگی‌ها، مهاجرت‌ها و ترک خدمت در گروه پرستاری، پافشاری کرد که استخدام‌ها پاسخگوی نیاز واقعی پرستاری نیست.

ورودی و خروجی پرستاری با هم نمی‌خواند

به حرف های احمد نجاتیان، رئیس کل سازمان نظام پرستاری، قرار می بود سالانه ۱۰ هزار پرستار برای جبران افتنیرو استخدام شوند و به همین علت ظرفیت پذیرفتن دانشجوی پرستاری به ۱۲ هزار نفر در سال افزایش یافت. با این حال، در پنج سال قبل، کمتر از ۱۰ هزار مجوز استخدام پرستار به وزارت بهداشت داده شده است.

وی در عکس العمل به عدم استقبال پرستاران از استخدام در بیمارستان‌های دولتی پایتخت او گفت: در دوره‌های قبل آزمون استخدامی وزارت بهداشت، تعداد متقاضیان در شهرهای تهران، بندرعباس و دیگر مناطق کمتر از ردیف استخدامی می بود و پیش‌بینی می‌شود در آزمون استخدامی ۱۴۰۴ نیز با همین معضل روبه رو شویم.

بنابر گزارش‌های سازمان نظام پرستاری، ۷۰ درصد جامعه پرستاری سرزمین را بانوان راه اندازی خواهند داد که با وجود مسئولیت‌های گسترده، این شبکه را مدیریت می‌کنند. نجاتیان هشدار داد که اگر سهم ۷۰ درصدی جامعه پرستاری دچار اختلال شود، حالت مراقبت از بیماران بحرانی خواهد شد.

هم‌اکنون نیز حالت پرستاری به اختصاصی در کلانشهر تهران و دیگر شهرهای بزرگ سرزمین مناسب نیست و شهرهای کوچک هم شرایط بهتری ندارند. فاطمه خدابخشی، رئیس هیئت مدیره نظام پرستاری شهرستان ایذه، با اشاره به افتپرستار او گفت: در هر شیفت برای هر ۱۰ تا ۱۵ بیمار فقط یک پرستار وجود دارد. تعداد بسیاری از پرستاران از قسمت درمان به قسمت اداری منتقل خواهد شد و نیروی جانشین برای آنها جذب نمی‌شود.

او گفت که در دیگر شهرستان‌ها نیز شرایط شبیه است؛ در قسمت‌های عمومی، در شیفت صبح با نزدیک به ۲۵ تا ۳۰ بیمار تنها سه پرستار وجود دارند و در شیفت‌های عصر و شب این تعداد به دو نفر افت می‌یابد.

تعطیلی قسمت‌های بیمارستانی

در برخی بیمارستان‌ها به علت افتنیرو، مجبورند شیفت‌های آی‌سی‌یو را تعطیل کنند یا از پرستاران مطرح که تازه فارغ‌التحصیل شده و دوره آی‌سی‌یو را نگذرانده‌اند، منفعت گیری کنند. به حرف های کارشناسان، این حالت علتشده پرستاران بدون توانایی و آموزش ملزوم به کار گرفته شوند.

رئیس کل سازمان نظام پرستاری با اشاره به این که بحران افتپرستار هر سال ابعاد گسترده‌تری اشکار می‌کند و اکنون به تعطیلی قسمت‌های بیمارستانی کشیده شده است، او گفت: سازمان نظام پرستاری از سال قبل چندین دفعه در رابطه پیامدهای افتپرستار به دولت هشدار داده می بود.

نجاتیان افزود: نهادهای تصمیم‌گیر از مجلس تا دیگر ارگان‌هایی که برای اداره سرزمین و وزارت بهداشت تصمیم می‌گیرند، نگاه سلامت‌محور ندارند. سرزمین باید یک بار اشکار کند که مسئول سلامت مردم هست یا نیست.

وی این چنین به مشکلات معیشتی پرستاران اشاره کرد و او گفت: یک پرستار ایرانی می‌تواند با مهاجرت به آلمان ماهانه ۴ هزار یورو دستمزد بگیرد، در حالی که در سرزمین خودمان، درآمد یک شیفت کاری کافی نیست و به همین علت هر پرستار به طور میانگین ماهانه ۸۰ ساعت اضافه‌کاری اجباری انجام می‌دهد تا هزینه‌های زندگی خود را فراهم کند.

کوچ پرستاران از تهران

هزینه‌های بالای زندگی در تهران شرایط ماندن پرستاران در پایتخت را دشوار کرده و تعداد بسیاری از آنها حاضر نیستند در بیمارستان‌های دولتی این شهر مشغول به کار شوند.

نمایندگان پرستاری می‌گویند، اجاره مسکن در تهران با دریافتی پرستاران همخوانی ندارد و آنها را ناچار می‌کند قید زندگی در پایتخت را بزنند و به شهرهای دیگر منتقل شوند. این در حالی است که حجم مراجعات بیماران از سراسر سرزمین به تهران، الزام فراهم نیروی پرستاری در بیمارستان‌های پایتخت را بیشتر از پیش آشکار می‌کند.