عصر سلطنت جعبه جادو به آخر رسیده است؟_غروب شهر

به گزارش خبرنگار فرهنگی ، این روزها درمورد مخاطبِ تلویزیون و سهم فیلم و سریال در اوقات فراغت مردم او گفت و گو‌های مختلفی می‌شود، ابتدا یک نظرسنجی در فضای رسانه‌ای سرزمین مورد او گفت و گو قرار می‌گیرد؛ آیا مردم زیاد تر از طریق شبکه نمایش خانگی، دانلود از فضای مجازی و شبکه‌های ماهواره‌ای سریال‌ها و فیلم‌هایشان را تماشا می‌کنند یا تلویزیون؟

این نظرسنجی و او گفت و گو‌های حوالی افت مخاطب تلویزیون، با عکس العمل‌های مدیران ارشد سازمان صداوسیما خصوصاً پیمان جبلی و محسن برمهانی همراه شد. آنها به عدم واقعی بودنِ این نظرسنجی‌ها و گستره آمایش‌ها اشاره می‌کردند که اساساً از یک‌سری جوان دانشجو با تعداد محدودی این نظرسنجی انجام شده است و تعداد بسیاری از موارد دیگر.

اما اساساً مردم چه مقدار از تلویزیون استقبال می‌کنند، چه مقدار فیلم و سریال در سبد اوقات فراغت‌شان قرار دارد و چقدرهای فرد دیگر که با دوربین تسنیم بین‌شان رفتیم تا رودررو او گفت و گو‌هایی را داشته باشیم. از نوجوانان، جوانان و میانسالانی که به‌نمایندگی از آنها با چند نفر او مباحثه کردیم، جواب‌های قابل‌تأملی به دست آمد که در ادامه می‌بینید.

.

* هنگامی از مردم سوال کردیم زمان‌های آزاد و اوقات فراغت‌شان را چطور می‌گذرانند؛ مسئله‌ای که زیاد تر بین همه جواب‌ها مشترک می بود مشکلات معیشتی و اقتصادی را که اجازه نمی‌دهد همانند قبل بتوانند اوقات فراغتی داشته باشند، نقل می‌کردند و در وهله بعدی زیاد تر ورزش کردن، کتاب‌خواندن و پیاده‌روی را ترجیح خواهند داد.

یقیناً افرادی هم بودند که گوش دادن به پادکست، منفعت گیری از دوره‌های آموزشی و با خانواده مسافرت رفتن و تفریح کردن را به هرچیزی ترجیح می‌دادند.

* سوال بعدی به سهم فیلم و سریال در اوقات فراغت مردم تعلق داشت که به‌جز یکی دو نفر عمدتاً سهم حداقلی را به آن تعلق می‌دادند از ۵ درصد تا ۱۵ درصد؛ مسئله بعدی زیاد تر سریال‌های خانگی، گردش در فضای مجازی و دانلود از کانال‌های فیلم و سریال خارجی را ترجیح می‌دادند.

یقیناً برخی از مخاطبان هم می‌انها گفتند اگر فیلم‌ها تاریخی، به‌روز و واقعی‌تر ساخته شوند، حتماً مخاطبش خواهد شد، برخی نام‌هایی همچون «هفت سر اژدها» تلویزیون را می‌آوردند که نمونه خوبی بوده است، یا سریال‌های مهران مدیری، مهران غفوریان و رضا عطاران در قبل را ترجیح خواهند داد و زیاد تر اوقات‌ تماشای تلویزیون‌شان به شبکه آی‌فیلم و یا پیگیری اخبار تعلق داده می‌شود.

* از مسئله‌ای که درمورد اقبال روی مدیوم‌های تلویزیون، شبکه نمایش خانگی و فضای مجازی نقل شد؛ جواب‌های قابل‌تأملی به دست آمد، خانمی می‌او گفت فضای مجازی اقبال بیشتری دارد چون در یک زمان محدود، حجم بسیاری از اطلاعات را در کسری از ثانیه در اختیار مخاطب قرار می‌دهد،  یا شخص فرد دیگر که می‌او گفت تقریباً سهم نمایش خانگی زیاد تر است و درصد مقداری اخبار را از تلویزیون جستوجو می‌کند.

مخاطب فرد دیگر می‌او گفت: قطعاً نمایش خانگی فاصله بیشتری با تلویزیون دارد؛ چرا که ما برای فوتبال و خبر به تلویزیون مراجعه می‌کنیم و فیلم و سریال‌هایمان را در فضای اینترنت جست‌وجو می‌کنیم.

مخاطب دیگر، پیرمردی که باور داشت ۴۰ درصد از جامعه تلویزیون را جستوجو می‌کنند، این مسئله را نقل کرد: تلویزیون کارهای تازه دلنشین تشکیل کند که ما بیرون از تلویزیون به‌جستوجو سریال‌ها و فیلم‌های موردعلاقه‌مان نگردیم.

برخی از مخاطبان دیگر چندین دفعه نام آی‌فیلم و تماشای فوتبال از تلویزیون را بردند، می‌انها گفتند: نوستالژی‌هایی که از آی‌فیلم جستوجو می‌کنیم حال‌مان را خوب می‌کنند و یقیناً جذابیت‌هایی هم دارند که بین سریال‌های تازه نمی‌بینیم.

* سوال بعدی به چه مقدار تماشاگر داشتنِ تلویزیون برمی‌گشت؛ تعداد بسیاری این مسئله را نقل می‌کردند در آمارها و رقم های بینندگان رسانه‌ها خصوصاً صداوسیما چندین دفعه اغراق شده است و به‌نظر می‌رسد مدیران صداوسیما بایستی نظرسنجی‌ها و آمایش‌های گسترده‌تری انجام بدهند تا این آمارها واقعی شود.

برخی می‌انها گفتند تعداد مخاطب تلویزیون به‌خاطر تنوع رسانه‌ها پایین آمده است، برخی دیگر علت این افت مخاطب را عدم داشتن محدودیت‌های نمایش خانگی گفتن کردند که این محدودیت‌ها در صداوسیما هست و آنجا نیست.

* گروهی باور دارند چهره‌ها باید بازگردند از مهران مدیری که چندین دفعه نامش آمد تا فردوسی‌پور و برگشت برخی از برنامه‌ها و سریال‌های پرطرفدار؛ این مسئله را در جواب به این خواست نقل کردند که پرسیده شد انتظارات‌شان را از مدیران تلویزیون نقل کنند.

عمدتاً این مسئله حرف های شد؛ “تلویزیون سهمی را که باید امروز برای پرورش نسل جوان ایفا کند، انجام نمی‌دهد.”، یا این مسئله؛ “صداوسیما مخاطب مقداری دارد و کیفیت سریال‌هایش پایین آمده است، قبلاً سریال‌هایمان چیزهایی داشت که قیمت دیدن داشته باشد و الآن سریال‌هایی ساخته می‌شود که چیزی ندارد که به فرزندان‌مان بگوییم ببینند”.

این مسئله نقل می‌شد که این سریال‌ها آن‌قدر دلنشین نیستند که تکه به تکهِ سریال را جستوجو کنند، و این‌که پیشنهاداتی هم داشتند؛ “این عرصه را به نسل جوان بسپارید، همان‌هایی که امروز در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های صوت و عکس فراگیر خلاقیت‌ها و نوآوری‌هایی داشته‌اند که توانسته‌اند مخاطبان را به خودش جذب کنند،
نظرات مردم را درنظر بگیرید و به ذائقه‌شان احترام بگزارید، سریالی که پخش می‌شود حتماً انتقادها را نقل کنید و از کنار نظرات مردم به‌سادگی نگذرید”.

تعداد بسیاری از مخاطبان این انتظار را هم از سریال‌سازان گفتن کردند؛ “از نویسنده‌های خوب منفعت گیری کنید که همه اتفاقات یک تاثییر نمایشی به فیلمنامه خوب برمی‌گردد، مسلماً برای یک سریال وقتی اتفاق خوبی می‌افتد که فیلمنامه خوبی داشته باشد، یک بازیگر خوب با فیلمنامه خوبی می‌تواند خوب باشد”.

انتهای مطلب/+