مواد شیمیایی سمی از بسته بندی مواد غذایی داخل بدن انسان می شوند – غروب شهر

به نقل از خبرنگار مهر به نقل از سی ان ان، تیمی از محققان بین المللی گزارش دادند که از این تعداد، ۷۹ ماده شیمیایی عامل سرطان، جهش ژنتیکی، و مشکلات غدد درون ریز و تشکیل همانند می باشند.

کارشناسان از بزرگی یافته‌ها شگفت زده شدند.

مارتین واگنر، استاد زیست‌شناسی در دانشگاه علم و فناوری نروژ در تروندهایم، به سی‌ان‌ان او گفت: «این عدد خیره‌کننده است و مشخص می کند که مواد در تماس با غذا منبع مهمی از مواد شیمیایی در انسان می باشند.»

واگنر که در این تحقیق شرکت نداشت، او گفت: «این اولین مطالعه‌ای است که به طور سیستماتیک مواد شیمیایی را که ما در مواد برای بسته بندی و فراوری مواد غذایی منفعت گیری می‌کنیم با قرار گرفتن در معرض انسان مرتبط می‌کند.»

«جین مونکه»، نویسنده ارشد این مطالعه و مدیر عامل و مسئول علمی انجمن بسته بندی مواد غذایی، او گفت: «در حالی که مواد بسته بندی مواد غذایی امکان پذیر با مقررات دولتی مطابقت داشته باشند، این مطالعه مشخص می کند که این مواد شیمیایی امکان پذیر کاملاً ایمن نباشند.»

به نقل از سی ان ان، یکی از مواد شیمیایی شناخته شده و همه جا حاضر که در این مطالعه هم در غذا و هم در بدن انسان شناسایی شد، بیسفنول A (BPA) می بود که قبلاً در بطری‌های بچه، فنجان‌ها و ظروف شیر خشک برای نوزادان منفعت گیری می‌شد.

به حرف های محققان، BPA با ناهنجاری‌های جنینی، وزن کم زمان تولد و اختلالات مغزی و رفتاری در نوزادان و کودکان مرتبط است، در حالی که با دیابت، بیماری قلبی، سرطان و خطر بالاتر مرگ زودهنگام در بزرگسالان مرتبط است.

بر پایه گزارش آکادمی ملی علوم، مهندسی و پزشکی، بعد از آن، مواد پرفلوئوروآلکیل و پلی فلوئوروآلکیل (PFAS) قرار دارند که در خون تقریباً ۹۸ درصد افراد وجود دارد.

ماده شیمیایی فرد دیگر که محققان در بدن انسان کشف کردند، فتالات ها می بود که با ناهنجاری‌های تناسلی در نوزادان پسر و افت تعداد اسپرم و سطح تستوسترون در مردان بالغ مرتبط است. مطالعات دیگر فتالات ها را با چاقی دوران کودکی، آسم، مشکلات قلبی عروقی، سرطان و مرگ زودرس مرتبط دانسته اند.

محققان برای رسیدن به نتایج خود، ۱۴۰۰۰ ماده شیمیایی که در طی فرآیند بسته بندی با مواد غذایی در تماس می باشند را با پایگاه‌های اطلاعاتی بین المللی که قرار گرفتن انسان در معرض سموم شیمیایی را کنترل می‌کنند، قیاس کردند.

ملانی بنش، یکی از محققان، او گفت: «وجود یک ماده شیمیایی در بدن همیشه به معنی زیان اور بودن این ماده شیمیایی نیست. سوال بزرگ‌تر این است که آیا ما واقعاً برای فراوری غذا به این مواد شیمیایی نیاز داریم؟ هنگامی مواد شیمیایی در بدن ما وجود دارد که می‌دانیم پتانسیل صدمه رساندن به ما را دارند، باید هر مسیری را که می‌توانیم در معرض قرار گرفتن در معرض آن حذف کنیم.»